Wielkanocna zguba

Wielkanocna Zguba
Opublikowano dnia 6. kwietnia 2012r. || Komentuj

Biegło przez ulicę główną Małe Kurczę z Zającówną Krzyczą, płaczą, lamentują I pomocy poszukują Bo się Zając Wielkanocny Zgubił — trud ich bezowocny. Kościół cały przeszukali I do parku zaglądali Byli w sklepie no i w szkole Eh, pomstują na swą dolę! Niespasowanych pytali: „Czyście go nie widywali? Gdzie się Zając nagle schował? Czemu w Święta ześwirował?” To pytanie wszystkich dręczy! Kto prezenty dziś doręczy! Czemu Święto te, tak ważne Zając olał! — „To poważne!?” O tragedii usłyszeli I tym strasznie się przejęli Ci, co dzisiaj czelność mają W newsach to opowiadają! Szukać zguby wnet pobiegli W wszystkie strony się rozbiegli By Zająca w cieniu drzewa Tam, gdzie ptaszek słodko śpiewa Znaleźć pochrapującego Coś pod nosem szemrzącego. Szybko gapę obudzili I prezenty mu wręczyli By te Święta piękne były A wiosną w domy wnet wkroczyły. Dając wpierwej garść radości Wiadro rodzinnej miłości, Ciasta z humoru kawałek Szklankę wody — w poniedziałek! Oby każdy się uśmiechał I jajkami się opychał Niech to mottem będzie w Święta Ta — Niespasowana puenta!